Talambuhay ni Beato José María de Manila, OFM Cap.

Si Eugenio Sanz-Orozco Mortera (José Maria ng Maynila) ay isang Franciscanong Capuchino na napatay noong ika-17 ng Agosto, 1936 sa kasagsagan ng Digmaang Sibil sa Espanya.

Si Padre José ay isinilang sa Maynila noong ika-5 ng Setyembre 1880, bunga ng pagmamahalan ng kanyang mga magulang na sina Don Eugenio Sanz-Orozco (kahuli-hulihang Alkaldeng Espanyol ng Maynila) at Doña Feliza Mortera y Camacho.

Siya ay nakapag-aral sa Ateneo Municipal de Manila at Colegio de San Juan de Letran. Natapos niya ang pagaaral ng sekondarya sa Unibersidad ng Santo Tomas noong 1895 habang siya ay nanatiling alumno interino sa Letran. Sa mga mahahalagang papel na may kaugnayan sa kanyang pag-aaral ay nakatala na siya ay isang “natural de Manila”. Nanatili siya sa Pilipinas sa loob ng 16 na taon bago tumulak patungong Espanya upang ipagpatuloy ang kanyang pag-aaral.

Sa pagtatapos ng pananakop ng mga Espanyol sa Pilipinas, bumalik sa Espanya ang mga magulang ni Padre José upang doon na manirahan. Sa kabila ng pagtutol ng kanyang mga magulang, tinahak ni Padre José ang buhay-relihiyoso sa kanyang pagnanasang maging isang pari. Pumasok bilang isang Capuchino, isang sangay ng mga paring Franciscano. Pumasok siya bilang isang novicio noong ika2 ng Oktubre, 1904. Sa isang payak na seremonya, itinalaga niya ang kanyang sarili sa kapatiran noong ika-4 ng Oktubre, 1905 sa Navarra, Espanya at naging isang ganap na Capuchino noong ika-18 ng Oktubre, 1908. Siya ay inordenahan bilang pari noong ika-30 ng Nobyembre, 1910.

Ninais ni Padre José na bumalik sa Maynila upang doon ipagpatuloy ang misyon ngunit iba ang ninais ng Diyos para sa kanya. Noong kasagsagan ng Digmaang Sibil sa Espanya, kasama si Padre José sa mga pari at mga relihiyosong pinilit na lisanin ang kanilang mga kumbento  bilang panlalapastangan at panggigipit ng mga grupong anarkista at Marxista laban sa Kristiyanismo. Si Padre José Maria, kasama ng iba pang mga relihiyoso ay pinatay sa Cuartel de la Montaña sa Madrid noong ika-17 ng Agosto, 1936. Ayon sa mga tala tungkol sa kanyang buhay, ang mga huling nasambit ng banal na pari bago siya mamatay ay “Viva, el Cristo Rey”.

Itinanghal siya kasama ng 521 pang mga martir bilang Beato sa isang beatipikasyon na ginanap noong ika-13 ng Oktubre, 2013 sa Tarragona, Espanya.

Ika-1 ng Oktubre: Pista ni Sta. Teresita

Oktubre. Buwang abala sa parokya sapagkat halos sunod-sunod ang mga pagdiriwang panrelihiyon sa simbahan. Katatapos pa lamang ng pista ni San Lorenzo Ruiz ng Maynila at ilang araw nang nagaganap ang pagnonobena sa karangalan ni San Francisco ng Assisi.  Pagsapit ng unang araw ng buwan ipinagdiriwang ang pista ni Sta. Teresita del Niño Jesus. Noong araw daw aty pinamumunuan ito ng Kapisanan ni Sta. Teresita. Wala na ang ganoong samahan sa kasalukuyan ngunit sa kabila nito, pinagdiriwang pa rin ang kapistahan ng pantas ng simbahan.

Nasa larawan ang prusisyon sa karangalan ni Santa Teresita del Niño Jesus sa Meycauayan noong dekada 30 sa pamumuno ng Kapisanan ni Sta. Teresita. Makikita sa rito si P. Teofilo Narcisco (kura paroko ng Meycauayan mula 1933 - 1939), mga abay ni Sta. Teresita at mga batang nakadamit kawangis ng santa. Kuhang larawan mula sa "puerta lateral" ng simbahan (pintuan sa gilid ng simbahang katapat noon ng sementeryo).