Pista ng Pag-akyat sa Santa Ana, Pampanga

Ang pagbabalik ni Robby sa blog writing!

Noong nakaraang Linggo, ipinagdiwang ng sangkakristiyanuhan ang Kapistahan ng Pag-akyat sa Langin ni Jesukristo. Apatnapung araw mula noong muling nabuhay si Jesus, siya ay umakyat sa langit upang makasama sa kaluwalhatian ang Ama. Muli ko itong pinagdiwang sa bayan ng Sta. Ana sa lalawigan ng Pampanga.

Nakaugalian nang ilagak ang imahen ni Jesukristong muling nabuhay sa mga simbahan sa Pilipinas sa panahon ng Pasko ng Pagkabuhay. Matapos ang prusisyon ng Salubong ay ipinapasok sa loob ng simbahan ang imahen at idinadambana sa santuwaryo hanggang sa pista ng Pag-akyat. Sa ilang mga parokya, inilalabas sa prusisyon ang imahen matapos ang misa mayor. Yaon ang aking natunghayan sa Sta. Ana.

Dalawang beses na akong nakadadalo sa pistang ito sa naturang bayan. Matapos ang misa ng ika-8 ng umaga, ilalabas ng simbahan ang imahen ni Apung Pamaitas (Senor de Ascencion) upang isakay sa karo para sa isang maikling prusisyon. Ang imaheng ito rin ang kanilang Apung Sinubling Mebie (Senor Resucitado).  Nasa pangangalaga ng Pamilya Dizon ang imahen na kanilang pinakaiingatan. Taon-taon, isang pamilya mula sa kanilang angkan ang pinapanhikan ng imahen na kanyang magiging tahanan sa loob ng isang taon. Ang pamilyang ito rin ang siyang nagiging abala sa paglalabas kay Apu sa prusisyon ng Salubong at Pag-akyat.

Matapos na maisakay sa karosa, inilalabas na ng simbahan ang imahen sa isang maikling prusisyon patungo sa tahanan ng nakatakdang panhikan. Saglit na iluluklok ang imahen sa loob ng tahanan. Matapos nito, masayang pagsasalu-saluhan ng mga kaanak at kaibigan ang napakasarap na mga lutuing Kapampangang nakahain sa kanilang hapag.

Payak na paggunita ngunit isang matibay na instrumentong nagbubuklod sa batayang yunit ng simbahan… ang pamilya.